Leerkracht in het vizier!

Elke maand zetten we een Vlaamse leerkracht aardrijkskunde in de kijker. We nemen van hem/haar een interview af aan de hand van onze vragenlijst.  Het interview vindt zijn weg naar de VLA-krant en de VLA-website.

Deze keer trokken onze vliegende reporters naar het verre Limburg voor een geogesprek met Maarten Dejonckheere, gedetacheerd leerkracht voor Signpost.

Je coördinaten?  Waar geeft je les?  Aan welke graad?  Hoelang sta je reeds in het onderwijs? Waarom geef je graag les?  Waarom is je werkplek zo’n speciale plaats?

Momenteel ben ik gedetacheerd leerkracht en werk ik voor Signpost aan de digitale cursussen aardrijkskunde 1^e en 2^e graad. Ik geef normaal gezien les in Scholen Da Vinci Sint-Niklaas, in het regulier en Freinetonderwijs, aardrijkskunde aan 2^e en 3^e graad. Ik ben gestart in 2011, na mijn studies aan de universiteit.

Lesgeven is voor mij een podium waarop ik mijn passie voor het vak aardrijkskunde kan delen en overzetten op mijn leerlingen. Aardrijkskunde is in het middelbaar geëvolueerd van een statisch vak, onderverdeeld in algemene thema’s, tot een dynamisch vak waarin verschillende gebeurtenissen aan elkaar worden gelinkt en ook de leerling zelf een spiegel wordt voorgehouden: wie ben jij in deze wereld?
Scholen Da Vinci heeft me vanaf het begin veel vertrouwen gegeven om te groeien als leerkracht. Met vallen, maar vooral met veel opstaan, sta ik na 10 jaar stevig in mijn schoenen als leerkracht, pedagoog en begeleider.

Waarom geef je graag les? Hoe geef jij je lessen? Hoe maak jij gebruik van de didactische principes? Welke werkvormen gebruik jij overwegend? Welke excursies organiseer jij?  Heb jij een vaklokaal? Zo ja, hoe heb je dat ingericht?

Eerlijk? Ik vertel graag ?. Ik probeer vooral met een onderwijsleergesprek samen met de klas allerlei systemen te ontrafelen en inzichten te bekomen. Mijn basisbeginsel is redelijk simpel: wees gepassioneerd. Passie straalt positiviteit uit en daarmee heb je al een groot deel van de klas gewonnen. Al moet ik een parallelles 5x geven in de week, ik zal met dezelfde passie de leerstof aanbrengen.

Het onderwijs evolueert trager dan de wereld, en dat voel ik ook in mijn lespraktijk: ik ben een YouTube-verslaafde en biedt de leerlingen veel videomateriaal aan. Alleen kan de schoolcomputer niet altijd volgen.

Hoe ouder de leerlingen zijn, hoe meer verantwoordelijkheid ik ze durf geven. Ik stel ze dan de vraag hoe ze de leerstof willen verwerken: les, opdrachten, projecten, video’s, uitbreiding, … Maar ik voel me het best bij het onderwijsleergesprek. Ik krijg de ruimte om als moderator het gesprek te leiden richting een bepaald lesdoel, maar doordat de leerlingen de ruimte te krijgen om vragen te stellen en te beantwoorden voelen ze zich ook betrokken bij de les. Dit is wel een moeilijke evenwichtsoefening: niet alle leerlingen durven een vraag te stellen of te antwoorden en ook ongeïnteresseerde of minder sterke leerlingen kunnen zich zo verstoppen. Maar je kan niet streven naar “altijd, iedereen en overal”, maar naar “zo veel/vaak mogelijk”.

Ik organiseer excursies naar de Linkeroeverhaven, om zo de landschappen te bestuderen. Alle landschappen kan je op de Linkeroeverhaven terugvinden, waar je een mooie mix krijgt van landbouw, haven, industrie, toerisme, natuur en bebouwing.

In het vijfde jaar stimuleerde ik de leerlingen om naar het zeer mooie Mercatormuseum te gaan. Ze kregen hiervoor extra punten als ze de bundel invulden en hun aanwezigheid konden bewijzen met een selfie in het museum.
In onze school is er geen exclusief aardrijkskundelokaal, maar door de inzet van de vakgroep is het wel goed uitgerust, waardoor we niks tekort komen.

Hoe kijk jij als leerkracht naar het vak aardrijkskunde? Welke veranderingen zou jij doorvoeren mocht je vrije keuze hebben en over alle middelen beschikken?

Aardrijkskunde is het belangrijkste vak van allemaal. Ik besef dat elke leerkracht dit zal zeggen van zijn of haar vak, maar aardrijkskunde is de symbiose van exacte wetenschappen en menswetenschappen. De actualiteit is een referentie van de waarde van aardrijkskunde: klimaat, verkeer, afval, eten, … Het is allemaal gelinkt in één vak en dat is aardrijkskunde. Jammer genoeg wordt er in ons onderwijs nog ouderwets gekeken naar kennis: taal en wiskunde maken op zich bijna 50% uit van de week. Aardrijkskunde (en ook andere vakken zoals geschiedenis) zouden voor mij veel prominenter in beeld mogen komen. Maar het tegendeel gebeurt: aardrijkskunde wordt geperst bij andere vakken, waardoor ze hun eigenheid verliezen.
Daarnaast is de leefwereld van de leerlingen ook drastisch veranderd op 10 jaar tijd: het internet is onontbeerlijk in hun leven, maar als ik een euro zou krijgen voor elke les dat het internet van mijn pc uitviel… In het Freinetonderwijs heb ik geleerd dat, mits een goed georganiseerd begeleiding, leerlingen ook zelf aan de slag kunnen. Zo heb ik ooit een leerlingen gehad die de hele cursus zelfstandig wou afwerken, alle extra taken maken en ook hoge scores haalde. Wie ben ik dan om haar te verplichten om de les te volgen? Een meer individuele lespraktijk kan helpen om sterke leerlingen te laten verdiepen, maar ook om zwakkere leerlingen te begeleiden.

Waarom ben jij lid geworden van de VLA? Hoe ondersteunt de VLA jou als leerkracht aardrijkskunde?

Door mijn ouders ben ik gerold in de lerarenopleiding, het vak aardrijkskunde en de VLA. De VLA en het daaraan verbonden netwerk van leerkrachten zorgt voor een kruisbestuiving aan mogelijkheden die je in de les kan gebruiken: van bijscholingen tot excursies tot potentieel lesmateriaal. Ik moet eerlijk toegeven dat ik door mijn huidige levenswandel (jonge leerkracht en jonge papa) nog niet veel heb kunnen genieten van het uitgebreide aanbod, maar na regen komt zonneschijn ?.

Bepaalt het lesvak je vakantiebestemming? Welke vakantieplaats zou je aanraden aan collega’s en waarom?

Het is mijn doel om alle werelddelen te bezoeken. Momenteel heb ik Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa en Azië kunnen toevoegen aan die lijst. Ik hoop dat, als mijn kinderen wat groter zijn, er ruimte isom Afrika te verkennen en zelfs een stapje te zetten op Antarctica.

De mooiste reizen die ik heb gemaakt waren langs de westkust van de Verenigde Staten van Amerika en doorheen Thailand-Cambodja.

De westcoast heb ik samen met twee goede vrienden verkend in een Ford Mustang, waarbij we op een rit van meer dan 10 000 km de grootste en mooiste National Parks hebben bezocht op 3 weken tijd: Sequoia, Death Valley, Bryce Canyon, Yellowstone, Zion, … We hebben er meer dan 10 kunnen bezoeken. Ik was toen de enige met een rijbewijs en heb dus altijd achter het stuur gezeten. Zo hebben we op 1 nacht van Yelowstone naar San Francisco gereden, op een highway die 1 000 km rechtdoor liep.

Mijn reis naar Cambodja was adembenemend. 2 dagen Angkor Wat waren magisch, de dagtrip naar Tuol Sleng en de Killing Fields was een onvergetelijk moment in mijn leven. Ik weet nog dat we, nadat ik murw was geslagen door de sfeer op de Killing Fields, in een tuktuk werd aangeboden om te gaan schieten met oude artillerie van de Rode Khmer. Het contrast tussen deze gruwelijke genocide en het emotieloze toerisme kon niet groter zijn.

Enkele foto’s:

 

Figuur1: Aan het werk op Signpost
Figuur2: Ankor Wat	Figuur3: Yellowstone
Figuur 4: Suriname